Teatr

Nazywam się Anna Walentynowicz

Spektakl odbywa się w ramach Warszawskiego Tygodnia Kobiet, którego organizatorami są: Dom Spotkań z Historią, Warszawska Rada Kobiet i Miasto Stołeczne Warszawa

„Nazywam się Anna Walentynowicz” to opowieść o robotnicy Stoczni Gdańskiej, współzałożycielce Wolnych Związków Zawodowych, która uczestniczyła w najważniejszych wydarzeniach w powojennej Polsce. Urodziła się w małej, ukraińskiej wiosce. Z powodu biedy w wieku dwunastu lat musiała iść na służbę do pobliskiego majątku. W 1950 r. związała swoje życie ze Stocznią Gdańską, najpierw jako spawaczka, potem suwnicowa. Poznała Lecha Wałęsę, Edwarda Gierka, Jana Pawła II i George’a Busha. Była więziona, zwalniana i inwigilowana. Dla wielu, stała się legendą, bohaterką Sierpnia 80, inicjatorką Solidarności. Magazyn „Time” nazwał ją „matką polskiej niepodległości” i nadał tytuł Kobiety Roku 1980. Mówiono o niej „niezłomna”, „uparta” i „ambitna”. Podziwiano ją i piętnowano. Przez całe życie zmagała się z osamotnieniem, skrywając przed światem wiele tajemnic. Dlaczego zataiła prawdziwą metrykę i zmieniła wyznanie? Co przeżyła w czasie wojny? Z czym się musiała mierzyć jako samotna matka w komunistycznych realiach? Kogo kochała? Komu ufała? O czym marzyła? I wreszcie, jaki był najszczęśliwszy dzień w jej życiu?  

Scenariusz spektaklu powstał na podstawie książki „Walentynowicz. Anna szuka raju” autorstwa Doroty Karaś i Marka Sterlingowa (Wydawnictwo Znak, Kraków, 2020). 

Prapremiera spektaklu odbyła się 14 sierpnia 2022 r., w Stoczni Gdańskiej, w rocznicę wybuchu strajków sierpniowych (spektakl nosił wówczas tytuł „Anna”). Produkcją zajęła się Fundacja Nowa Strefa Kultury. Partnerem wydarzenia było Europejskie Centrum Solidarności.

W spektaklu wykorzystywane są archiwa ze zbiorów Europejskiego Centrum Solidarności.

W spektaklu wykorzystywane są zdjęcia autorstwa Aleksandra Trafasa.

Twórcy:

Reżyseria: Anna Gryszkówna

Scenariusz: Piotr Rowicki

Reżyseria światła: Mateusz Gierc

Muzyka: Piotr Kaliński

Kostiumy: Maja Witkowska

Scenografia: Maja Witkowska, Anna Kądziela-Grubman, Michał Grubman

Reżyseria materiałów filmowych: Michał Grubman

Multimedia/produkcja filmów: Lemoniada Studio

Operator kamery: Aleksander Trafas

Inspicjentka: Katarzyna Białooka

Występują: Agnieszka Przepiórska, Anna Gryszkówna 

Produkcja: Teatr Łaźnia Nowa, Dom Spotkań z Historią

Koncepcja komunikacji i promocji spektaklu: Małgorzata Wach

Projekt identyfikacji graficznej: Zbigniew Prokop

Zdjęcia: Klaudyna Schubert

Czas trwania: około 70 minut