Dezerter to zespół punkrockowy, który powstał w maju 1981 r. w Warszawie. Grupa przyjęła prowokacyjną wówczas nazwę SS-20 (pochodzącą od radzieckich rakiet z głowicami nuklearnymi), którą była zmuszona zmienić w okresie stanu wojennego. Już jako Dezerter zespół nagrał swój pierwszy singiel „Ku przyszłości” (1983). W 1985 r. ukazały się dwie kompilacje z piosenkami Dezertera: „Fala” i „Jak punk to punk”. Rok 1987 przyniósł wydanie w USA przez Maximum Rock’n’Roll pierwszej długogrającej płyty Dezertera – „Underground Out Of Poland” oraz pierwszej (ocenzurowanej) płyty w kraju – „Kolaboracja”. Rok 1989 to kolejny album – „Kolaboracja II”, a 1990 – „Wszyscy przeciwko wszystkim” (wydana w Polsce i we Francji) oraz dwumiesięczna trasa po Europie Zachodniej (Szwajcaria, Niemcy, Francja, Holandia) i Japonii.
Kolejne lata działalności przyniosły ważne płyty dla polskiej sceny niezależnej, m.in. „Blasfemię” (1992), „Ile procent duszy?” (1994), „Mam kły mam pazury” (1996), „Ziemia jest płaska” (1997). W XXI w. ukazały się trzy studyjne albumy: „Nielegalny zabójca czasu” (2004); „Prawo do bycia idiotą” (2010), który został doceniony wyjątkowo nie tylko przez słuchaczy, ale i przez branżę muzyczną, czego wyrazem była nagroda Fryderyk 2010; oraz „Większy zjada mniejszego” (2014).
Zespół aktywnie koncertuje nie tylko kraju, ale również w wielu krajach Europy (Czechy, Niemcy, Wielka Brytania, Finlandia) oraz w Stanach Zjednoczonych.
Przez lata piosenki Dezertera ukazywały się na wielu składankach w Polsce i na świecie oraz trafiły na ścieżki dźwiękowe kilku filmów.
Dezerter to: Robert Matera – gitara, śpiew, Krzysiek Grabowski – perkusja, teksty, Jacek Chrzanowski – bas
Ye.stem to zespół punkowo/hardcorowy założony w 2021 roku przez Maxa, Smoka, Rolfa, współtworzących przed laty Post Regiment oraz Dymitra, wokalistę między innymi zespołu Dubska oraz Illegal Boys. Jesienią 2021r. nagrali epkę, której można słuchać na platformach cyfrowych oraz stworzyli teledysk do utworu „Polscy chłopcy”.
W tym roku ukazał się ich debiutancki album, który spotkał się z bardzo dobrym przyjęciem. Grają szybko, melodyjnie z nutą melancholii, śpiewają o samotności, wykluczonych, bezduszności systemu, pochylają się nad losem uciekających, przed wojną, złem a czasem wraz z Tatianą balansują po cienkiej linie nieprzystosowanych do świata.