Warsztat

Art education: Guerilla Girls i kobiety w sztuce

Czy kobieta, żeby dostać się do muzeum musi być naga? – o słynnej akcji GUERILLA GIRLS z 1989 roku w MET, gdzie w tamtym czasie jedynie 5% obrazów eksponowanych w galerii stworzonych było przez kobiety, ale aż 85% kobiet na obrazach była naga. O tym jak sztuka uprzedmiotowiła kobiety i jak kobiety odzyskują podmiotowość w sztuce.

Działania Guerilla Girls były pierwszym tak spektakularny, w tamtym czasie uważanym za bardzo kontrowersyjne działaniem, które zmusiło do wywołania dyskusji na temat obecności kobiet w sztuce. Dyskusja ta trwa do dziś, a argumenty w niej podnoszone niewiele zmieniły się od wielu lat. 

W tym przypadku chodziło o nierówności wynikające z liczebności, ale w gruncie rzeczy zwracając uwagę na te dysproporcje, GG obnażyły przyczyny, które leżą w długotrwałym obniżaniu wartości sztuki kobiecej i pozycji samej kobiety w społeczeństwie.

Czy pozycja kobiety w sztuce jest wynikiem jej pozycji w społeczeństwie? – na kolejnym spotkaniu ze sztuką Magda Bodis opowie o tym, dlaczego kobiety przez stulecia właściwie nie mogły tworzyć i z czego to wynikało. 

Twórczość kobiet, jaką akceptowano była uznawana za przyjemne hobby, ale nie za zawód czy ścieżkę kariery. Kobieta artystka, jako pełnoprawny uczestnik życia publicznego to dopiero XX wiek i to też z uwzględnieniem nadzoru mężczyzny.

Na spotkaniu poruszymy również wątki takie jak: 

– kobieta jako przedmiot sztuki, jej podmiot i jak kobiety do tej podmiotowości dochodziły,

– od bohaterki wizji kreowanej przez mężczyzn do autorki narracji w każdym aspekcie dyskursu, 

– od cielesności kobiet po najtrudniejsze kwestie społeczne, polityczne, 

– kobiety artystki jako inspiracja przemian,

– czy zmiana narracji odbywa się drogą ewolucji czy rewolucji i czy rewolucja jest konieczna, żeby ruszyć coś w skostniałych strukturach,

– dlaczego działania kobiet na polu sztuki tak często uznajemy za kontrowersyjne? 

– kobieta artystka, ale też kobieta w artystycznym świecie, czyli nierówności systemowe, ograniczające twórczość kobiet – szklany sufit w instytucjach kultury, 

– spektakularne kobiece postacie świata sztuki, które poznajemy dopiero teraz, bo wcześniej ich twórczość była zdominowana tymi męskimi z ich czasów,

– czy GG mógłby przeprowadzić podobny happening dziś i jakie były wnioski.